LoretoRekte kontraŭ la impona Černí

Loreto
Rekte kontraŭ la impona Černín-palaco, sur deklivo rigardanta al la Nova mondo, estas enmetita Loreto, perlo de la altbaroka konstruarto de Prago, pilgrimloko el la epoko post la batalo sur Blanka Monto. La kernon prezentas la t. n. Sankta Kabano (Casa Santa), laŭoriginala kopio de la kapelo en la itala urbo Loreto, kien - laŭ la legendo - anĝeloj transportis el Nazaret la kabanon de Sankta Virgulino Maria. La Loreto de Prago estis fondita la 5-an de junio 1626 kaj konstruita dum la jaroj 1626-31 en la epoko de rekatolikigo de la lando. La ekstera stukaro de la kabano devenas el la dua duono de la 17-a jarcento. La ambitoj, fermantaj la korton, estiĝis post la jaro 1661. Iliaj plafonoj estis pentritaj en la jaro 1750 de A. A. Scheffler. La originaj ambitoj estis nur teretaĝaj, la supran etaĝon oni alkonstruis nur en la jaro 1740. La fronto al la placo havas aranĝon el la jaroj 1720-22 de K. I. Dientzenhofer. La preĝejo de la Naskiĝo de Jesuo (meze de la orienta parto de la ambitoj) konservis sian originan aspekton el la jaroj 1734-35. Loreto estas mondfama pro sia trezoro - kolekto de liturgia ilaro, kies plej valora peco estas la t. n. brilianta monstranco el la fino de la 17-a jarcento. - Notinda estas ankaŭ la interesa sonorilludo el la jaro 1894, lokigita en la antaŭa turo, kiu ĉiun horon ludas melodion de konata kanto pri Virgulino Maria. Pri la sonorilludo rakontas popola legendo:
Antaŭ multaj, multegaj jaroj indikis la sonoriloj nur horojn. Ne malproksime de Loreto vivis malriĉa vidvino, kiu havis tiom da infanoj, kiom estis da sonoriloj sur la turo. Tial oni alnomis ilin "la Loretaj sonoriletoj". Dum granda pesto la morto vizitis ankaŭ la familion de la vidvino kaj baldaŭ forpasis ŝia plej aĝa infano. La sola havaĵo de la malriĉa virino estis ŝnuro de arĝentaj moneroj, la baptodonacoj, po unu por ĉiu infano. Tiam la vidvino oferis la plej grandan moneron kaj tuj poste eksonis la plej granda sonorilo - per mortosonorado. Reveninte de la enterigo, la patrino trovis sian duan infanon en agonio. La dua monero sonorigis la duan sonorilon de Loreto.Kaj tiel okazis tagon post tago, unu moneron post la alta oferadis la vidvino kaj ĉiam alta sonorilo eksonis de sur preĝeja turo. Kiam ŝi priploris sian lastan infaneton, ŝi malsaniĝis mem. Ŝia ununura konsolo estis, ke ŝi la infanojn ne tro longe supervivos. Sed kiam ŝi mortis, neniu sin trovis, kiu pagus funebran sonoradon je ŝia memorigo. Tamen subite eksonis ĉiuj sonoriloj kune kaj unuafoje ekludis la kortuŝan kanton, kiu de tiam eĥe sonas tra la stratoj kaj palacoj de Hradčany kaj de la Malgranda Urbo.

Resultaten (Nederlands) 1:

Loreto
Sla tegen de imposante Chernin-herenhuis, op een helling met uitzicht op een Nieuwe Wereld, is ingevoerd om Loreto, de parel van de altbaroka gebouwen van Praag, pilgrimloko van de tijd na de slag op de Witte Berg. De kern vertegenwoordigt de zogenaamde Heilige Hut (Casa Santa), laŭoriginala kopie van de kapel in de Italiaanse stad Loreto, waar - volgens de legende - engelen meegenomen uit Nazareth de cabine van de Heilige Maagd Maria. De Loreto Praag werd opgericht op 5 juni 1626 en is gebouwd in de jaren 1626-1631 op het moment van rekatolikigo van het land. De buitenste stukaro van de cabine is vanaf de tweede helft van de 17e eeuw. De ambitoj, sloot de rechtbank, werden gemaakt na het jaar 1661. Hun plafonds werden in het jaar 1750 geschilderd door AA Scheffler. De originele ambitoj was slechts teretaĝaj, de bovenverdieping een alkonstruis alleen in het jaar 1740. De voorzijde van de plaats heeft een lay-out van de jaren 1720-1722 door KI Dientzenhofer. De kerk van de Geboorte van Jezus (in het midden van het oostelijke deel van de ambitoj) behield zijn oorspronkelijke aspect van de jaren 1734-1735. Loreto is wereldberoemd om hun schat - een verzameling van liturgische instrumenten, waarvan de meest waardevolle stuk is de zogenaamde briljante monstranco vanaf het einde van de 17e eeuw. - Een opmerkelijk is ook de interessante sonorilludo van het jaar 1894, gelegen in de voormalige toren, die elk uur spelen van een melodie van een bekend lied over de Maagd Maria. Over de sonorilludo vertelt folk legende:
Vele, vele jaren gewezen op de klokken enige uren. Niet ver van Loreto leefde een arme weduwe, die zo veel kinderen had, hoeveel waren van de klokken in de toren. Daarom één bijgenaamd hen "de Loretaj klokken". Tijdens een plaag dood ook een bezoek aan de familie van de weduwe, en al snel geslaagd voor haar oudste kind. De enige troef van de arme vrouw had een reeks van zilveren munten, de baptodonacoj, één voor elk kind. Toen bood de weduwe het meeste geld en dan belde de grootste klok - met mortosonorado. Bij terugkomst van de begrafenis, de moeder vond haar tweede kind in doodsangst. De tweede munt ging de tweede bel Loreto.Kaj gebeurd dag na dag, één munteenheid na het hoog op de weduwe en altijd hoog bel ging uit kerktoren. Toen ze rouwde om haar laatste kind, werd ze zelf ziek. Haar enige troost was dat ze hadden de kinderen niet te lang overleven. Maar toen ze stierf, niemand wordt gevonden, die begrafenis sonoradon zou betalen bij haar memorial. Maar plotseling belde alle toeters elkaar en voor de eerste keer begon de aangrijpende lied, die sindsdien Ehe klinkt door de straten en paleizen van Hradčany en de Lesser Town spelen.